Sabahın erken saatinde, pırıl pırıl Ege güneşinin altında, yokuş başından aşar aşmaz karşımıza çıkan tablo herkes için başka anlamlar içeriyordur kuşkusuz.

Önümüzde Bodrum'un bembeyaz evleri, biraz ilerde muhteşem Ege denizi ve Kara Ada, karşımızda, uzakta Yunan adaları...

Yaz tatiline gelenler, sevgilisi ile kaçamağa gelenler, biraz para biriktirip ailesinin geçimini sağlamak üzere çalışmaya gelenler... Ya da, plaj iskelelerinde birkaç mankenin bikinili görüntüsünü yakalamak üzere çekim yapmaya gönderilmiş magazinciler, bir yolunu bulup kapağı Yunan adasına atmak ve yeni bir yaşam kurmak umuduyla Avrupa'ya kaçmak amacıyla Bodrum'a getirilmiş kaçaklar... Bunların hepsi için elbette başka şeyler ifade ediyordur bu tablo.

Oysa ben, yokuş başından aşağıya baktığımda çocukluk anılarımı görüyorum. İlk gençlik yıllarımın fırtınalarını görüyorum. Siyasal kimliklerimizin oluştuğu yetmişli yılların başlarındaki Bodrum'u görüyorum. Bodrum Halk Kültür Derneği'ndeki heyecanlarımızı görüyorum.

O yıllarda, gündüz Halk Kültür Derneği'nde toplanan Bodrum gençliği, akşam da, Hadigari ve Korsan'ın önünde buluşurdu. Biz genç ODTÜ'lüler de, önüne "burada yapılan satışın yüzde otuzu ODTÜ-ÖTK'ya gönderilmektedir" diye yazdığımız tezgâhımızda parmak patates kızartıp, satıyorduk.

Milas'lı, Bodrum'lu üniversiteliler, liseliler hep bir aradaydık. Kızlı erkekli türküler söylerdik. Kimisi patates soyar, kimisi kızartır, kimisi pakete koyup müşteriye verir, kimisi de parayı toplardı.

Fikret Otyam'ı, Engin Karadeniz'i, Uğur Mumcu'yu ve daha bir çok dostu, o tarihlerde, o tezgâhın başında tanımıştık.

Ne çabuk geçti yıllar... Su gibi aktı sanki...

26 Ocak günü, o Bodrum gençliği bir kez daha toplandık Bodrum'da. Bu kez saçlarımız hafiften ağarmaya başlamış, kiminin göbek iki tane olmuş, kiminin saçları dökülmüş...

O gençler büyümüşler; Erhan Topanoğlu CHP İlçe Başkanı olmuş, Tolga Çandar sanatçı olmuş ve konser için davet edilmiş, Deniz Gezmiş'in dostu Mustafa Gürkan ağabeyimiz toplantıyı yönetmiş, İstanbul Milletvekili Ber-han Şimşek konuşma yapmış...

Niye mi yaptılar bunları?

İlk gençlik yıllarında çok şey öğrendikleri ağabeyleri, dostları Uğur Mumcu, ülkenin bir çok aydını, yurtseveri, devrimcisi gibi, şeriatçı-faşist katiller tarafından katledilmiş de, onları anmak için yıllar önce yaptıkları gibi bir araya gelmişler.

İşte bizim Bodrum'umuz bu. Oasis Kültür Merkezi'ni tıklım tıklım dolduran Bodrum'lu yurtseverler, kimi zaman gözyaşlarını tutamadılar. Yorgunluktan, yılgınlıktan, yenilmişlikten ötürü değil; kendilerine yapılan haksızlıklara karşı duydukları öfkeden, tertemiz sevdalarımızın, kavgamızın şehri Bodrum'un yaz skandallarıyla, bikinili mankenlerle anılır hale getirilmesinden dolayı duydukları acıdan ötürüdür...

CHP Bodrum İlçe Örgütü, Atatürkçü Düşünce Derneği, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği, Nükleer Savaşa Karşı Hekimler Derneği, Bodrum Çevrecileri, Cumok'larve Bodrum Belediyesine, çalışmalarında başarılar diliyorum, hepsine ayrı ayrı saygılar sunuyorum. Tüm demokrasi şehitlerine yakışır bir anma toplantısı oldu.

***

Hemen ertesi gün, 27 Ocak'ta, Kocaeli'nde grevde bulunan DİSK'e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası işçileriyle dayanışma gecesine katıldım. Haklı mücadelelerini kutluyor, başarılar diliyorum.